پيشگوئي حضرت در مورد شهر کوفه و حاکمان آن
در نهج البلاغه است که اميرالمؤمنين عليه السّلام در خطبه اي فرمود: اي کوفه گويا تو را مي بينم که (بر اثر آمد و شد لشکرها و پيشامدهاي سخت) کشيده مي شوي همانند چرم در بازار عکاظ (زيرا چرم در وقت دباغي بسيار بر او کش و مالش داده مي شود و عکاظ نام بازاري معروف بوده است در حجاز ميان نخله و طائف) و از پيشامد حادثه پايمال گشته و جنبش ها (انواع مصائب) بر تو وارد شود، و من مي دانم هيچ ستمگري بر تو اراده ظلم نکند مگر اينکه خداوند او را به بلائي مبتلا کند يا کسي را بر او مسلط گرداند که او را بکشد (يعني ستمگران کوفه يا مبتلا مي شوند و يا کشته مي گردند) و اين خبر از جمله پيشگوئيهاي آن حضرت است همچنان که در وقايع کوفه و شرح حال ستمگران آن ذکر شده است. محمد بن حسين کيدري در شرح نهج البلاغه گويد: از آن جباراني که خداوند آنها را به خود مشغول نمود زياد (بن ابيه) است، او مردم را در مسجد جمع کرد تا علي عليه السّلام را لعنت کنند، که ناگاه دربان او بيرون آمد و گفت: مردم متفرق شويد که امير گرفتار است و همين الان فلج شده است. فرزند او عبيدالله بن زياد نيز به مرض جذام مبتلا گريد، حجاج بن يوسف (که راجع به حالات و جنايات او بعدا سخن خواهيم گفت) در شکمش جانور افتاد تا مرد، عمروبن هبيرة و فرزند او يوسف هر دو به بيماري صرع (غش) مبتلا شدند، خالد قسري آنقدر در زندان ماند تا از گرسنگي مرد. اما آن گروهي از ستمگران که خداوند توسط کساني آنها را نابود کرد و کشته شدند مثل عبيدالله بن زياد و مصعب بن زبير و ابوالسرايا و ديگران بودند که همگي کشته شدند و همچنين يزيد بن مهلب که به بدترين وضع کشته شد.
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ