روانشناسي تغذيه











روانشناسي تغذيه



در 14 قرن گذشته حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام به روانشناسي تغذيه اشاره فرمود که هم اکنون با تخصّصي شدن علم روانشناسي اين حقيقت را به اثبات رسانده اند.

در گذشته باور داشته اند که:

غذا تنها به ما پروتئين و ويتامين مي دهد،

امّا امام علي عليه السلام فرمود:

غذاها روح و روان و صفات دارند و روحيّات آن به روحيّات ما سرايت مي کند.

بحث روانشناسي تغذيه«فراسوي طب» است.

بحث روان غذاها که يک عدد پرتقال دزديده شده لقمه حرام است،

و لقمه حرام در روان انسان تأثير نامطلوب دارد،

و نطفه حرام پديد مي آيد،

و کودکي که با آن پديد آمده در زندگي فرداي خود دچار بزهکاري خواهد شد.

اين حقيقت يا اسرار پيرامون آن در حال تحقيق و بررسي مي باشد.

در گذشته مي گفتند:

پرتقال، پرتقال است.

پُر از ويتامين«ث» مي باشد، حلال و حرام ندارد روا و ناروا نمي شناسد. چگونه ويتامين هاي پرتقال دزديده شده با پرتقال حلال متفاوت است؟

چگونه گوشت ها تخم مرغ ها روحيات و صفات يک حيوان را به انسان منتقل مي کنند.

که امام علي عليه السلام فرمود:

شير و گوشت بُز به فرزندان خود کمتر بخورانيد که ترسو مي شوند.

شير و گوشت خر نخوريد که در عقل و هوش شما تأثير مي گذارد.

شير و گوشت حيوانات درنده (مانند ببر و پلنگ و گرگ و کفتار) را نخوريد که درنده خويي را به شما منتقل مي کند.

طب مي تواند ويتامين ها را ميکروب ها و ويروس ها را شناسائي کرده و راه هاي درمان و مبارزه با آفت ها را نشان دهد.

سلّول ها و عصب ها و ياخته ها را شناسائي کند.

امّا روان و خاصيّت غذاها و گوشت ها«فراسوي طب» است.

در بسياري از احکام الهي، چيزي حرام يا حلال است که فلسفه آن را علم نمي داند و با ابزار علمي نمي توان اسرار آن را شناخت،

چون فوائد يا زيان آن در مرزهاي علم قرار ندارند.