تاثير متقابل روح و جسم

يکي ديگر از رهنمودهاي وحي گونه اميرالمؤمنين عليه السلام تأثير متقابل روح و جسم است.

يعني روح آدمي اصالت دارد، مستقل است،

امّا در جسم تأثير مي گذارد و جسم نيز در روح تأثير گذار است که فرمود:

مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَيْئاً إِلَّا ظَهَرَ فِي فَلَتَاتِ لِسَانِهِ، وَصَفَحَاتِ وَجْهِهِ.

«کسي چيزي را در دل پنهان نکند جز آن که در لغزش هاي زبان، و رنگ رخسار، آشکار خواهد شد.»[1] .

حکمت 26 نهج البلاغه معجم المفهرس مؤلّف، که برخي از اسناد آن به اين شرح است:
1- صد کلمه برگزيده ص 46: جاحظ (متوفاي 255 ه)
2- دستور معالم الحکم ص 23: قاضي قضاعي (متوفاي 454 ه)
3- منهاج البراعة ج 3 ص 266: ابن راوندي (متوفاي 573 ه)
4- مناقب ص376: خوارزمي حنفي (متوفاي 568ه).