استفاده از هواي خنک
(وصي بها معقل بن قيس الرياحي حين أنفذه إلي الشام في ثلاثة آلاف مقدمة له:) لزوم اتّخاذ الاحتياطات العسکرية اتَّقِ اللَّهَ الَّذِي لَا بُدَّ لَکَ مِنْ لِقَائِهِ، وَلَا مُنْتَهَي لَکَ دُونَهُ. وَلَا تُقَاتِلَنَّ إِلَّا مَنْ قَاتَلَکَ، وَسِرِ الْبَرْدَيْنِ، وَغَوِّرْ بِالنَّاسِ، وَرَفِّهْ فِي السَّيْرِ، وَلَا تَسِرْ أَوَّلَ اللَّيْلِ، فَإِنَّ اللَّهَ جَعَلَهُ سَکَناً، وَقَدَّرَهُ مُقَاماً لَا ظَعْناً، فَأَرِحْ فِيهِ بَدَنَکَ، وَرَوِّحْ ظَهْرَکَ. فَإِذَا وَقَفْتَ حِينَ يَنْبَطِحُ السَّحَرُ، أَوْ حينَ يَنْفَجِرُ الْفَجْرُ، فَسِرْ عَلَي بَرَکَةِ اللَّهِ، فَإِذَا لَقِيتَ الْعَدُوَّ فَقِفْ مِنْ أَصْحَابِکَ وَسَطاً، وَلَا تَدْنُ مِنَ الْقَوْمِ دُنُوَّ مَنْ يُرِيدُ أَنْ يُنْشِبَ الْحَرْبَ، وَلَا تَبَاعَدْ عَنْهُمْ تَبَاعُدَ مَنْ يَهَابُ الْبَأْسَ، حَتَّي يَأْتِيَکَ أَمْرِي، وَلَا يَحْمِلَنَّکُمْ شَنَآنُهُمْ عَلَي قِتَالِهِمْ، قَبْلَ دُعَائِهِمْ وَالْإِعْذَارِ إِلَيْهِمْ. ترجمه: نامه 12 (دستور العمل نظامي، به معقل بن قيس رياحي، که با سه هزار سرباز به عنوان پيشاهنگان سپاه امام به سوي شام حرکت کردند، معقل از بزرگان و شجاعان بنام کوفه بود.) احتياطهاي نظامي نسبت به سربازان پيش تاز از خدايي بترس که ناچار او را ملاقات خواهي کرد، و سرانجامي جز حاضر شدن در پيشگاه او را نداري، جز با کسي که با تو پيکار کند، پيکار نکن، در خُنکي صبح و عصر سپاه را حرکت ده، در هواي گرم لشکر را استراحت ده، و در پيمودن راه شتاب مکن، در آغاز شب حرکت نکن زيرا خداوند شب را وسيله آرامش قرار داده، و آن را براي اقامت کردن، نه کوچ نمودن، تعيين فرموده است. پس آسوده باش، و مرکب ها را آسوده بگذار، آنگاه که سحر آمد و سپيده صبحگاهان آشکار شد، در پناه برکت پروردگار حرکت کن، پس هرجا دشمن را مشاهده کردي در ميان لشکرت بايست، نه چنان به دشمن نزديک شو که چونان جنگ افروزان باشي، و نه آنقدر دور باش که پندارند از نبرد مي هراسي، تا فرمان من به تو رسد، مبادا کينه آنان شما را به جنگ وا دارد، پيش از آن که آنان را به راه هدايت فرا خوانيد، و درهاي عذر را بر آنان ببنديد.
نامه 12 نهج البلاغه