پرهيز غذايي«الحمية»
پرهيز غذائي عامل درمان ها پرهيز غذائي و سلامتي 1- حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: اِثْنَانَ عَليلانِ أَبَداً: صَحيحٌ مُحْتَمٍّ وَ عَليلٌ مُخْتَلَطٌ.[1] . «دو کس همواره بيمارند، سالمي که بر خود سخت گيرد، و مريضي که پرهيز نکند.» 2- و فرمود: اَلْمِعْدَةُ بَيْتُ الْأدْوَاءِ، وَ الْحَمِيَّةُ رَأْسُ الدَّواءِ، لاصِحَّةَ مَعَ النَّهَمِ.[2] . «معده انسان خانه درمان هاست و پرهيز در رأس درمان است، و سلامتي با شکم پرستي امکان ندارد.» 3- و نيز در غررالحکم از آن حضرت نقل شد که فرمود: مَنْ لَمْ يَصْبِرْ عَلَي مَضَضِ الْحَمِيَّةِ طالَ سُقْمُهُ.[3] . «کسي که بر سختي پرهيز غذائي صبر نکند، بيماري او طولاني است.» 4- و نيز فرمود: لاتَنالُ الصِّحَّةَ إلاَّ بِالْحَمِيَّةِ.[4] . «به سلامت نخواهيد رسيد جز با پرهيز غذائي.» 5- و آمدي در غررالحکم از آن حضرت نقل کرد که فرمود: صَلاحُ الْبَدَنِ الْحَمِيَّةُ.[5] . «سلامت بدن در پرهيز غذائي است.»
ارزش پرهيز غذائي