سرما«اَلْبَرد»
حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام در نهج البلاغه فرمود: تَوَقَّوِا الْبَرْدَ في أوَّلِهِ وَ تَلَقَّوْهُ في آخِرِهِ، فَإنَّهُ يَفْعَلُ في الْأبْدانِ کِفِعْلِهِ في الْأشْجارِ، أوَّلُهُ يُحْرِقُ، وَ آخِرُهُ يُورِقْ.[1] . «از سرما در آغاز آن بپرهيزيد و در آخر سرما به استقبال آن برويد، زيرا سرما با بدن ها همان کار را مي کند که با درختان مي کند، آغازِ سرما مي سوزاند و آخَرِ سرما مي روياند.»
نقش سرما در تَنِ آدمي