عسل«اَلْعَسَل»
عسل و درمان بلغم عسل و درمان درد شکم عسل و شادي دل 1- امام صادق عليه السلام از اميرالمؤمنين عليه السلام نقل کرد که فرمود: لَعْقُ الْعَسَلِ لِلشِّفاءِ مِنْ کُلِّ داءٍ، قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ:«يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِهَا شَرَابٌ مُخْتَلِفٌ ألْوَانُهُ فيهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ»[1] وَ هُوَ مَعَ قَراءَةِ الْقُرْآنِ، وَ مَضْغُ اللُّبَّانِ[2] يُذيبُ الْبَلْغَمَ.[3] . «خوردن عسل درمان هر بيماري است که خداي عزيز و بزرگ فرمود: (خارج مي شود از شکم زنبورها نوشيدني رنگارنگي که در آن شفاي انسان هاست) و عَسَل با قرائت قرآن و جويدن کُندُر بلغم را از بين مي برد.» 2- از حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام نقل شد که فرمود: اَلْعَسَلُ فيهِ شِفَاءٌ.[4] . «در عسل شفاي دردهاست.» 3- اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: لَمْ يَسْتَشْفِ مَريضٌ بِمِثْلِ شَرْبَةِ عَسَلٍ.[5] . «بيماري به غير از عَسَل با چيز ديگر درمان نمي شود.» 4- از کتاب عياشي نقل شد که: إنَّ رَجُلاً قَالَ لَهُ: إنِّي مُوجِعٌ بَطْني، فَقَالَ: أَلَکَ زَوْجَةٌ؟ قَالَ: نَعَمْ، قَالَ: اِسْتَوْهِبْ مِنْهَا شَيْئاً مِنْ مَالِهَا طيبَةً بِهِ نَفْسَهَا، ثُمَّ اشْتَرِ بِهِ عَسَلاً، ثُمَّ اسْکَبْ عَلَيْهِ مِنْ مَاءِ السَّمَاءِ، ثُمَّ اشْرَبْهُ، فَإنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ يَقُولُ في کِتَابِهِ: «وَ نَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُبَارَکاً»،[6] . وَ قَالَ:«يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِهَا شَرَابٌ مُخْتَلِفٌ ألْوَانُهُ فيهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ»[7] . وَ قَالَ:«فَإنْ طِبْنَ لَکُمْ عَنْ شَيْ ءٍ مِنْهُ نَفْساً فِکُلُوهُ هَنيئاً مَريئاً»[8] . وَ إذا اجْتَمَعَتِ الْبَرَکَةُ وَ الشِّفَاءُ وَ الْهَنيءُ الْمَريءُ شَفَيْتَ إنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالي، قَالَ: فَفَعَلَ فَشَفي.[9] . «شخصي به اميرالمؤمنين عليه السلام گفت: داراي درد شکم مي باشم، حضرت فرمود: زن داري؟ گفت: آري، فرمود: از مالِ همسر خود با رضايت کامل مقداري بردار و با آن عَسَل خريداري کن و آن را با آب باران مخلوط کن و بنوش، زيرا از خدا در کتابش قرآن شنيدم که فرمود: (ما از آسمان آبِ مبارکي نازل مي کنيم) و فرمود: (خارج مي شود از شکم زنبوران، عَسَلي رنگارنگ که در آن درمان درد انسان هاست، و فرمود: (اگر چيزي بر شما عارض شد، پس بخوريد آن را که بر شما مبارک و گوارا باشد)، پس هرگاه برکت و درمان و مبارک و گوارا در يکجا گِرد آيد، شفا خواهي گرفت، اگر خداي بزرگ بخواهد.» آن شخص گفت: طبق دستور امام عمل کردم و درمان شدم. 5- اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: اَلْعَسَلُ شِفَاءٌ مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَلاَ دَاءَ فيهِ، يَقِلُّ الْبَلْغَمَ، وَ يَجْلُو الْقَلْبَ.[10] . «عَسَل درمان هر دردي است و بيماري در آن نيست، بلغم را مي زدايد و قلب را با نشاط مي کند.» 6- قطب راوندي درکتاب لب اللّباب از اميرالمؤمنين عليه السلام نقل کرد که فرمود: مَنْ أصَابَتْهُ عِلَّةٌ فَيَسْأَلَ اِمْرَأَتِهِ ثَلاثَةُ دَراهِمَ مِنْ صِداقِهَا، وَ يَشْتَري بِهَا عَسَلاً، ثُمَّ يَکْتُبُ سُورَةُ يس بِمَاءِ الْمَطَرِ وَ يَشْرَبُهُ، شَفَاهُ اللَّهُ، لِأنَّهُ اجْتَمَعَ لَهُ الْهَنِي ءُ وَ الْمَرِي ءَ وَ الشِّفَاءُ وَ الْمُبَارَکُ.[11] . «کسي که بيمار شد، سه درهم از مَهر همسرش گرفته با آن عَسَل خريداري کند، پس سوره يس را با آب باران نوشته با آن عَسَل بنوشد، خدا او را شفا خواهد داد، زيرا که او چيز مبارک و گوارا و شفاء و برکت را جمع کرده است.»
عسل درمان دردها