علي در وصيت ابوذر
گفتم: آري. گفت: هنگامي که ابوذر بيمار شد، علي بن ابي طالب عليه السلام را وصيّ خود قرار داد و کارهايش را به وي واگذار کرد، برخي از کساني که به عيادتش رفته بودند به او گفتند: اي ابوذر بهتر و زيبنده تر آن بود که اميرالمؤمنين عثمان را وصيّ خود قرار مي دادي؟ ابوذر گفت: به حق که من اميرالمؤمنين را وصي خود قرار داده ام؛ به خدا سوگند که وي (علي) بهار دل و آرام جان است، اگر روزي سايه اش برسرتان نباشد، نه زمين را خواهيد شناخت و نه اهل آن را. ابن ثعلبه مي گويد: من در آخر از ابوذر پرسيدم: اي ابوذر ما مي دانيم که محبوب ترين مردم نزد تو همان کسي است که نزد رسول خدا صلي الله عليه و آله از همه محبوب تر بوده است. حال بگو که آن شخص کيست؟ ابوذر گفت: آري چنين است، بدانيد که محبوب ترين مردم نزد من، اين شيخ مظلوم يعني علي بن ابي طالب است؛ زيرا او کسي است که حقش به تاراج رفته است.[1] .
معاوية بن ثعلبه ليثي به من گفت: آيا مي خواهي تو را به حديثي که در آن شکّي نيست، آگاه سازم؟