شهادت سيحان در نبرد جمل
طبق نقل ابن اثير و طبري، وقتي اميرالمؤمنين عليه السلام ديد نيروهاي دشمن با اجتماع در اطراف شتر عايشه سخت مقاومت مي کنند و سبب طولاني شدن جنگ و کشته شدن افراد زيادي از هر دو گروه شده، به گروهي از ياران برگزيده و داوطلب خود دستور داد شتر عايشه را به قتل برسانند تا هسته مرکزي سپاه دشمن، که عامل اصلي پايداري و مقاومت آنان بود، متلاشي گردد. در اين جمع، سيحان و برادرش زيد هنگام حمله به آن شتر کشته شدند. قاتل سيحان، «ابن يثربي» بود، وي قبل از سيحان دو نفر ديگر از اصحاب حضرت امير عليه السلام به نام «هند بن عمرو جملي» و «علباء بن هيثم» را به شهادت رسانده بود که با شهادت سيحان (يا زيد)[1] و فرزند صوحان، سه نفر به دست او شهيد شدند. ابن يثربي کمي قبل از اين که توسط عمار ياسر به هلاکت برسد اين رجز را با افتخار مي خواند: أنا لمن يُنکرني ابن يثربي و ابن لصوحان علي دينِ عليِ - هر کس مرا نمي شناسد، بداند من ابن يثربي هستم، همان کسي که علباء و هند جملي را از پاي در آورد. - و نيز ابن صوحان را که بر دين علي است، به قتل رساندم. اما ديري نپاييد که صحابي گران قدر رسول خدا صلي الله عليه و آله عمار ياسر که قريب نود سال از عمرش مي گذشت براي مبارزه با ابن يثربي وارد ميدان شد و با ضربه اي او را نقش بر زمين کرد، سپس جسد نيمه جانش را خدمت اميرمؤمنان آورد و حضرت فوراً حکم قصاص و قتل او را داد.[2] . طبق نقل ابن سعد، جنازه مطهر سيحان با برادر بزرگوارش «زيد بن صوحان» در همان محل در يک قبر دفن گرديد.[3] .
همان گونه که اشاره شد، سيحان در جنگ جمل حضور يافت و در سال 36 هجري در همين نبرد به شهادت رسيد. او و دو برادرش زيد و صعصعه نيز در اين واقعه در رکاب امير المؤمنين عليه السلام بودند که زيد نيز به درجه شهادت نائل آمد. صعصعه هم به شدت مجروح شد و سپاهيان، او را به خارج از محدوده جنگ انتقال دادند.
قاتل علباء و هند الجمل