سمير (شمر - شتير) بن شريح همداني
طبري و نصر بن مزاحم مي نويسند: سمير (شمر) بن شريح، از اصحاب علي عليه السلام است که در صفّين حضور داشت و همراه پنج برادر ديگرش به نام هاي: کُريب بن شريح، شرحبِيل، مَرتد، هبيره و يَريم همه از فرزندان شريح در همين نبرد به شهادت رسيدند. آنان از رؤسا و بزرگان قبيله «بني همدان» بودند و يکي پس از ديگري پرچم سپاه عراق را به دست گرفته و به شهادت مي رسيدند. پس از اين شش برادر، سفيان بن زيد و دو برادر ديگرش عبد بن زيد و کريب بن زيد، پرچم سپاه عراق را به دست گرفتند و جنگيدند و يکي پس از ديگري به شهادت رسيدند. پس از شهادت اين نُه فرمانده دلاور سپاه علي عليه السلام، عميرة بن بشير و برادرش حارث بن بشير از قبيله همدان پرچم سپاه اميرمؤمنان علي عليه السلام را در دست گرفتند و با لشکريان معاويه جنگيدند و اين دو برادر نيز به شهادت رسيدند و در اين نبرد هشتصد نفر از جوانان همداني شرکت داشتند که در ميمنه سپاه مقاومت و ايستادگي نمودند که صد و هشتاد نفرشان مجروح شدند و يازده فرمانده به شهادت رسيدند و سرانجام وقتي «وهب بن کريب» پرچم را برداشت و خواست به قلب سپاه دشمن پيش روي کند، شخصي از ميان قومش فرياد برآورد که بس است ديگر اين پرچم را برگردان خداوند تو را بيامرزد که اشراف و بزرگان قومت در اطراف اين پرچم شهيد شدند، تو ديگر جان خود و همراهانت را به خطر نينداز و آنان بازگشتند و آن نبرد را خاتمه دادند و مي گفتند: اي کاش براي ما جمعيتي از عرب بود که بر مرگ پيمان مي بستند، بعد پيش رفتيم و ديگر بازنمي گشتيم يا پيروز مي شديم و يا کشته مي شديم.[2] .
شيخ طوسي، «سمير» و به قولي «شتير» را از اصحاب علي عليه السلام به شمار آورده که در جنگ صفين حضور داشته و همراه با برادرانش به شهادت رسيدند.[1] .