دعاي امام به سليمان در پايان صفين
سليمان عرض کرد: اي اميرمؤمنان، به خدا سوگند، اگر انصار و اعواني داشتم هرگز چنين معاهده اي نوشته نمي شد، آگاه باشيد، به خدا قسم اگر در ميان مردم گام برداشتم، تنها به اين دليل که مردم به وضعيت قبلي برگردند و به جنگ ادامه دهند، اما جز اندکي، در افراد خيري نديدم.[1] .
نصربن مزاحم از عون بن ابي صحيفه روايت مي کند که: بعد از تنظيم معاهده صلح، سليمان بن صرد با صورتي خونين و زخمي خدمت اميرالمؤمنين عليه السلام رسيد، هنگامي که نگاه آن حضرت به وي افتاد، خطاب به او فرمود: ««فَمِنهم مَن قَضي نَحبه ومنهم مَن ينتظر و ما بدَّلوُا تبديلا؛ برخي از آنان جان خود را فدا کردند و برخي ديگر منتظر تقدير خداوندند و در مورد دينشان هرگز دچار تغيير نشدند» و امام عليه السلام در ادامه آيه خطاب به او فرمود: و تو از آناني که منتظرند و دچار تبديل نشدند.