شب زنده داري و روزه داري











شب زنده داري و روزه داري



از آنچه در زهد و پارسايي سلمان گفتيم به خوبي عبادت او نيز معلوم مي شود که وي مردي عابد و شب زنده دار بوده و مانند مولا و مقتدايش رسول خدا صلي الله عليه و آله و اميرمؤمنان عليه السلام تمام حرکات و سکنات او عبادت و بندگي خدا بوده است.

شايان ذکر است که آنچه در مکتب اسلام نسبت به عبادت اهميت دارد، شناخت درست و درک صحيح از اين واژه است که بعضي عابدند اما بدون فهم و درک صحيح از عبادت و امتياز سلمان بر بسياري از عابدان همين نکته است که او عبادتي انجام مي داد که مرضي رضاي حق بوده است. او تمام حرکات و سکناتش بر اساس فهم و دانايي و شناخت کامل از اسلام بود.[1] .







  1. امالي صدوق، مجلس نهم، ح 5؛ بحارالانوار، ج 22، ص 317.