سعيد بن عبيد طائي











سعيد بن عبيد طائي



سعيد بن عبيد از شيعيان و ياران اميرمؤمنان عليه السلام بود که در صفّين حضور داشت.

هنگامي که حضرت علي عليه السلام براي عزيمت به صفّين وارد «ربذه» شد، جمع کثيري از قبيله «طيّ» نزد ايشان آمدند، شخصي به حضرت عرض کرد: اينها مرداني از قبيله طي هستند، بعضي از آنان قصد دارند، شما را در اين جنگ همراهي کنند و گروهي تنها براي ديدار و عرض سلام و تحيت آمده اند.

حضرت عليه السلام فرمود: «جزي اللَّه کلاً خيراً و فَضَّلَ اللَّهُ المُجاهدِين عَلَي القاعدِين أجراً عظيماً؛ خداوند هر دو گروه را جزاي خير دهد، لکن خدا مجاهدان را بر خانه نشينان فضيلت بخشيد و برايشان اجر عظيمي مقرر داشت.»

از ميان آن جمع «سعيد بن عبيد طائي» برخاست و گفت:

اي اميرمؤمنان! برخي از مردم به راحتي مي توانند به وسيله زبان خود پرده از اسرار ضمير خويش بردارند و واقعيت درونشان را براي ديگران بيان کنند، اما به خدا قسم من نمي توانم از آنچه که در دل دارم، سخن بگويم ولي با اين حال سعي مي کنم به ياري خداوند، مقصودم را به عرض شما برسانم: من در خفا و آشکارا مدافع شما هستم و در همه جا با دشمن شما خواهم جنگيد. و نيز به سبب فضل والا و قرابت شما به رسول خدا صلي الله عليه و آله حقي که شما مستحق آن هستيد، کسي از اهل زمان را لايق آن نمي بينم.

اميرالمؤمنين علي عليه السلام در پاسخ وي فرمود:

«رحمک اللَّه، قد أدّي لسانک عما يجنَّ ضميرک؛

خداوند تو را مشمول رحمتِ خود قرار دهد، به راستي زبانت مراد دلت را به خوبي ادا کرد.»

وي بعد از ملازمت با حضرت، در صفّين پس از مجاهدت فراوان به شهادت رسيد.[1] .







  1. تاريخ طبري، ج 4، ص 478.