سعد بن مسعود انصاري

سعد (سعيد)[1] بن مسعود، عموي «مختار بن ابي عبيد ثقفي»[2] و از اصحاب و انصار رسول خدا صلي الله عليه و آله به شمار مي آيد.[3] .

سعد از رسول خدا صلي الله عليه و آله نقل نموده که فرمود:

کان نوح عليه السلام اذا لبس ثوباً حَمدَ اللَّه، و إذا أکل أو شرب حمد اللَّه، فلذلک سُمّي عبداً شکورا؛

حضرت نوح عليه السلام هرگاه لباسي به تن مي کرد، حمد خدا مي نمود و هر گاه چيزي مي خورد يا آبي مي نوشيد، حمد خدا را مي کرد، از اين رو عبدِ شکور ناميده شد.[4] .

1. شيخ طوسي او را «سعيد بن مسعود» و در زمره اصحاب امام علي عليه السلام ثبت کرده است. (رجال طوسي، ص 44، ش 23)؛ ابن ابي الحديد نيز در شرح نهج البلاغه، ج 16، ص 27 حاکم مدائن را «سعد بن مسعود» و در ص 42 «سعيد بن مسعود» ثبت کرده است.
2. مختار همان شخصيتي است که پس از واقعه جان گداز کربلا و شهادت سيدالشهدا، و شهادت اصحاب و فرزندانش قيام کرد و انتقام خون آن عزيزان را از قاتلانشان گرفت (مختصري از شرح حال او در ترجمه رفاعة بن شداد گذشت).
3. اسد الغابه، ج 2، ص 294.
4. اعيان الشيعه، ج 7، ص 230.