شخصيت زيد در کلام برادرش صعصعه
زيد داراي مروتي بزرگ، اخوتي شريف، منزلتي رفيع و نفسي عزيز بود. او مردي خوش بين و بسيار قابل اعتماد بود، او هم نشين باديه نشينان بود و برخوردار از سينه اي پاک، قلبي صاف و به دور از وسوسه هاي روزگار بود. شب و روز به ياد خداوند بود و تشنگي و گرسنگي برايش مساوي بود. او در امر دنياي خود حريص و شتابنده و آزمند نبود. بسيار سکوت مي نمود و سخن نگه مي داشت. اگر سخني مي گفت به جا و به موقع مي گفت، اراذل و اشرار از او گريزان بودند، و انسان هاي آزاده و نيکوکار دوست و علاقه مند به او بودند.