ابراهيم بن عبداللَّه قاري











ابراهيم بن عبداللَّه قاري



ابراهيم بن عبداللَّه قاري قمي، از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام بوده است.[1] و از خواص ياران امام و از قبيله «مضر» بود و منسوب به «قاره» که گروهي از اعراب هستند که در اصل به قبيله مضر منتهي مي شود.[2] .







  1. رجال طوسي، ص 35، ش 3.
  2. رجال برقي، ص 5.