ابراهيم بن عبداللَّه قاري
ابراهيم بن عبداللَّه قاري قمي، از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام بوده است.[1] و از خواص ياران امام و از قبيله «مضر» بود و منسوب به «قاره» که گروهي از اعراب هستند که در اصل به قبيله مضر منتهي مي شود.[2] .
- رجال طوسي، ص 35، ش 3.
- رجال برقي، ص 5.