امام در توصيه زياد به تقوا











امام در توصيه زياد به تقوا



هنگامي که امام عليه السلام قصد حرکت به جانب قرارگاه «نخيله» نمود و فرمان کوچ داد، زياد بن نضر و شريح بن هاني را که بر قبايل مذحج و اشعري فرمانده قرار داده بود، فراخواند و خطاب به زياد فرمود:

يا زياد، اتّق اللَّه في کلِّ مُمسي و مُصبَح، و خَف علي نفسک الدنيا الغرُور...؛

اي زياد، تقواي الهي را در هر صبح و شام رعايت کن و نفست را از گرفتار آمدن، در دام دنياي فريبنده پاس دار، و در هيچ حالي از کيد بلاهاي دنيا ايمن مباش و بدان اگر نفس خود را از زنگار بسياري از چيزهاي دوست و دشمن نشويي، هواي نفس بر تو چيره شده و تو را به سوي مضرّات بسياري مي کشاند، پس نفس خود را از ابتلا به ضررها منع نما، و آن را از خيانت و ظلم و تجاوز برحذر دار، من فرماندهي اين جمع از سپاه را به تو داده ام، مبادا در حق زيردستانت ستم کني، و بدان که برترين بنده خدا نزد پروردگارت، پرهيزکارترين آنهاست، و همواره از دانايان سپاهت ياد گير و به آنهايي که چيزي را نمي دانند، بياموز و در برابر افراد سفيه و سبک مغز حلم و بردباري پيشه کن و بدان که حلم و حوصله خير زيادي در پي خواهد داشت و از آزار و جهالت خودداري نما.

زياد در برابر نصايح مشفقانه امام عليه السلام عرض کرد: اي امير مؤمنان، مرا توصيه اي کامل فرمودي، من حافظ و عامل به سفارش هاي شما و متخلق به اخلاق شما خواهم بود. رشد و کمال بستگي به اجراي فرمان هاي شما دارد و تخلف از عهد و پيمان شما، تباهي و گمراهي را در پي دارد.

آن گاه اميرالمؤمنين عليه السلام، سپاه را به دو بخش تقسيم کرد. هشت هزار نيرو با زياد و چهار هزار را با شريح قرار داد و به هر دو فرمان داد که از يک راه کنار هم حرکت کنند و با يکديگر اختلاف نورزند و در موقع لزوم فرماندهي کل با زياد باشد. اين دوازده هزار نيرو، به عنوان پيش قراولان سپاهيان امام عليه السلام به سوي صفين حرکت کردند.[1] .







  1. وقعة صفين، ص 121؛ شرح ابن ابي الحديد، ج 3، ص 191 و به اختصار در کامل ابن اثير، ج 2، ص 362؛ تاريخ طبري، ج 4، ص 565.