ربيعه و نقل حديث از امام

در تاريخ بغداد آمده که «ربيعه» مستقيماً از حضرت علي عليه السلام استماع کرده و هنگام ورود حضرت به منطقه «انبار» در رکاب ايشان بوده است. همو مي گويد: اميرالمؤمنين عليه السلام در پادگان «انبار» برايمان خطبه اي ايراد کرد و چنين فرمود:

يا ايّها النّاس، إنّ الجهادَ بابٌ مِن أبواب الجنّة، فَمَن تَرکه شمله البلاء، و سيم الخسف، و ديس بالصغار، و اللَّه بلغني أن المرأة المسلمة کانت يُنزع عنها رُعاثُها، و يکُشفُ عن ذيلها فما تمتنع، ثم انصرفوا موفورين و لم يُکلموا ما علي هذا فارقت رسول اللَّه صلي الله عليه و آله...؛

اي مردم! همانا جهاد، دري از درهاي بهشت است و هر که از آن روي گرداند، گرفتار بلا خواهد شد و به ذلت و خواري خواهد افتاد و افراد پست و کوچک وي را لگد مال خواهند کرد، به خدا سوگند به من خبر رسيده که (سپاهيان معاويه به مسلمانان يورش برده اند و) گوشواره از گوش زن مسلماني بيرون آورده، و پرده دري شده است در حالي که هيچ وسيله اي براي جلوگيري نداشته، بعد آن گروه با غنيمت فراوان برگشته اند، در حالي که هيچ کدام از آنها صدمه اي نديده اند.[1] .

---

1. تاريخ بغداد، ج 8، ص 420؛ (اين خطبه نظير همان خطبه 27 نهج البلاغه است که حضرت به تفصيل خطبه خواندند و در ادامه فرمودند: «فلو أنّ امرأً مسلماً مات من بعد هذا أسفاً ما کان به ملوماً بل کان به عندي جديراً...».