ربيعه عقيلي
از اشعار حماسي ربيعه در جنگ جمل اين دو بيت به يادگار مانده است: يا اُمَّنا أعَقّ اُمٍّ نَعلَمُ ألا تَرينَ کم شُجاعٍ يُکلَمُ - اي مادر ما (عايشه)، اي بي رحم ترين مادري که ديده ايم، مادران به فرزندان خود ترحم مي کنند و آنها را تغذيه مي کنند. - پس تو چه مادري هستي که مي بيني اين همه از فرزندان برومندت هلاک مي شوند و يا اين که دست و پايشان قطع مي شود (و به راهت ادامه مي دهي).
ربيعه، از اصحاب علي عليه السلام بود که در جمل شرکت داشت و با مردي از طايفه عدي، به نام «عمرة بن بجرة» که زمام دار شتر عايشه بود به مبارزه پرداخت و سرانجام هر دو از پاي درآمدند و بدين ترتيب ربيعه در رکاب اميرالمؤمنين عليه السلام در جنگ جمل به شهادت رسيد.[1] .
و الاُمّ تغذوا ولَداً و تَرْحَمُ
و تُختَلَي مِنه يَدٌ و مِعصَمُ