خزيمه بن ثابت (ذوالشهادتين)











خزيمه بن ثابت (ذوالشهادتين)



خزيمه فرزند «ثابت بن فاکّة بن ثعلبه» از خاندان بني خطمه از قبيله اوس انصاري است و لقبش «ذو الشهادتين» است که رسول خدا صلي الله عليه و آله اين لقب را به او داده و شهادت او را به جاي دو شاهد قبول کرد.[1] او از اصحاب جليل القدر پيامبر اسلام و از گروه انصار و کنيه اش «ابو عماره» است. او در جنگ هاي بدر، احد و ساير غزوه ها در رکاب پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله شرکت جست و در روز فتح مکه پرچم دار بني خطمه بود. او هم در جاهليّت و هم در اسلام از اشراف و بزرگان طايفه اوس، و از مشاهير تهور، غيرت و شهامت در ميان اين قبيله قدرت مند محسوب مي شد.[2] .

خزيمه در ميان اصحاب رسول خداصلي الله عليه و آله از معدود کساني است، که راه پيامبر خدا صلي الله عليه و آله را پس از رحلتش پوييد و از سيره و سنت، و راه و رسم نبوي عدول نکرد، و هرگز دچار تغيير و تبدل و لغزش و انحراف فکري نگرديد و بر ايمان و اعتقاد راسخ نسبت به ولايت امير مؤمنان عليه السلام باقي ماند، لذا در جنگ جمل و صفين شرکت کرد و پس از شهادت عمار ياسر دست به شمشير برد و جنگ دلاورانه اي کرد تا به دست لشکريان معاويه در سال 37 هجري به شهادت رسيد.[3] .







  1. براي تفصيل بيشتر ر. ک: بحارالانوار، ج 22، ص 141؛ اسد الغابه، ج 2، ص 114؛ الاصابه، ج 2، ص 278.
  2. ر. ک: اسد الغابه، ج 2، ص 114؛ الاصابه، ج 2، ص 278؛ شرح ابن ابي الحديد، ج 10، ص 108؛ طبقات الکبري، ج 4، ص 378؛ سير اعلام النبلاء، ج 4، ص 112؛ معرفة الصحابه، ج 2، ص 174.
  3. ر. ک: رجال کشي، ص 52؛ شرح ابن ابي الحديد، ج 10، ص 109؛ تهذيب التهذيب، ج 2، ص 557؛ سير اعلام النبلاء، ج 4، ص 112؛ مستدرک حاکم، ج 3، ص 448؛ معرفة الصحابه، ج 2، ص 175 و 176.