رحلت ابو ايوب
او در پايان عمر طولاني خود نيز در سال 51 يا 52 قمري زمان سلطنت معاويه، در حالي که در روم سرگرم جهاد با نيروهاي ارتش روم بود، مريض شد و از دنيا رفت و در همان سرزمين نزديک قسطنطنيه به خاک سپرده شد.[1] . اما از آن جا که در زمان معاويه به کمک و ياري او وارد جنگ شده، اگر با اجازه از امام زمانش حضرت ابا عبداللَّه الحسين عليه السلام بوده باشد، پس عمل او جهاد در راه خداست چنانچه جنگ هاي زمان عمر بن خطاب مورد رضايت حضرت علي عليه السلام بوده زيرا در جهت بسط و توسعه کشور اسلامي بوده است و چنانچه شرکت او در جنگ بدون اذن امام عليه السلام بوده شايد به نظر خودش حضور در جنگ با دشمنان را ضروري و لازم مي دانسته و احتمال دارد از روي بي توجهي و غفلت بوده است، و اللَّه العالم.
ابو ايوب در تمام طول عمر با برکت خود همواره پا به رکاب و شمشير به دست بود و در ميدان هاي جنگ براي اعتلاي اسلام و دفاع از حق جنگيد. و نيز در سه جنگ زمان خلافت علي عليه السلام در رکاب آن حضرت جنگيد و از اسلام دفاع کرد.