آمادگي خالد در جنگ با معاويه
ابن عباس پس از خواندن نامه امام عليه السلام براي آنان و تحريک و تحريض به حمايت از آن حضرت، «احنف بن قيس» و «عمرو بن مرجوم عبدي» هر کدام برخاستند و مطالبي را در حمايت از حرکت به سوي کوفه و جنگيدن در رکاب اميرالمؤمنين عليه السلام اعلام داشتند. سپس خالد بن معمر برخاست و در پاسخ به نداي امام عليه السلام چنين گفت: ما فرمانت را شنيديم و آن را با ميل و رغبت اطاعت مي کنيم، هر زمان که دستور کوچ کردن دهي کوچ مي کنيم، و هر که ما را دعوت نمايي، ما را مطيع و منقاد خواهي يافت و اجابت مي کنيم.[1] . اميرالمؤمنين علي عليه السلام، سپاه خود را به هفت دسته تقسيم کرد و بر هر دسته اي اميري قرار داد، «سعد بن مسعود» را بر گروه قيس و عبدالقيس و «حجر بن عدي» را بر کنده و... و نيز سپاهيان بصره را نيز به لشکرهايي تقسيم کرد و بر هر لشکري اميري قرار داد، «خالد بن معمر» را بر قبيله بکر بن وائل از نيروهاي بصره قرار داد و «عمرو بن مرجوم عبدي» را بر عبدالقيس و «احنف بن قيس» را بر قبايل تميم، ضبه و رباب، و «شريک بن اعور» را بر اهل عاليه گماشت. سپس دستورالعملي جامع و حکيمانه براي تمامي فرماندهان لشکر صادر نمود.[2] .
هنگامي که امير المؤمنين عليه السلام آماده کارزار با معاويه گرديد، نامه اي به ابن عباس فرماندار بصره نوشت تا مردم را براي پيوستن به اميرالمومنين و حرکت به سوي شام بسيج نمايد.