حکيم بن جبله عبدي
ابن ابي الحديد، وي را از شجاع ترين مردان عرب به شمار آورده است.[3] . از مجموع نظرات مورخان استفاده مي شود که «حکيم بن جبله» شخصيتي ممتاز و مردي پرهيزگار و غيرت مند بود، و در ميان قوم خود شخصيتي متنفذ و مطاع به شمار مي آمده است. در شخصيت نافذ و ايمان و اعتقاد او همين بس که وي در جريان برخورد با کجروي هاي عثمان خليفه سوم، با گروه يک صد نفري از اهالي بصره به مدينه آمد و رهبري آنان را در محاصره قصر عثمان عهده دار بود.[4] . حکيم از طرف عثمان مدتي بر سرزمين «سند» امارت نمود ولي بعد از آن به بصره آمد و در شورش عليه عثمان با گروهي به مدينه عزيمت کرد و در قتل او شرکت نمود.[5] .
حکيم[1] فرزند «جَبَلة بن حصين عبدي ربعي» از بزرگان «عبد قيس» و از زاهدان ربيعه و از اصحاب اميرمؤمنان علي عليه السلام مي باشد. حکيم به زيارت رسول خدا صلي الله عليه و آله مشرف شده است. اما ابن اثير مي گويد: روايتي از او نرسيده و دليلي بر تشرف او نداريم، ولي او مردي صالح و دين دار بود و افراد قبيله اش مطيع و فرمانبردار وي بودند.[2] .