حكيم بن جبله عبدي











حکيم بن جبله عبدي



حکيم[1] فرزند «جَبَلة بن حصين عبدي ربعي» از بزرگان «عبد قيس» و از زاهدان ربيعه و از اصحاب اميرمؤمنان علي عليه السلام مي باشد. حکيم به زيارت رسول خدا صلي الله عليه و آله مشرف شده است. اما ابن اثير مي گويد: روايتي از او نرسيده و دليلي بر تشرف او نداريم، ولي او مردي صالح و دين دار بود و افراد قبيله اش مطيع و فرمانبردار وي بودند.[2] .

ابن ابي الحديد، وي را از شجاع ترين مردان عرب به شمار آورده است.[3] .

از مجموع نظرات مورخان استفاده مي شود که «حکيم بن جبله» شخصيتي ممتاز و مردي پرهيزگار و غيرت مند بود، و در ميان قوم خود شخصيتي متنفذ و مطاع به شمار مي آمده است. در شخصيت نافذ و ايمان و اعتقاد او همين بس که وي در جريان برخورد با کجروي هاي عثمان خليفه سوم، با گروه يک صد نفري از اهالي بصره به مدينه آمد و رهبري آنان را در محاصره قصر عثمان عهده دار بود.[4] .

حکيم از طرف عثمان مدتي بر سرزمين «سند» امارت نمود ولي بعد از آن به بصره آمد و در شورش عليه عثمان با گروهي به مدينه عزيمت کرد و در قتل او شرکت نمود.[5] .







  1. حکيم به فتح حاء و نيز به ضم حاء هم خوانده شده و اکثراً به ضم «حاء» مي خوانند.
  2. اسد الغابه، ج 2، ص 39؛ الاصابه، ج 2، ص 178.
  3. شرح ابن ابي الحديد، ج 18، ص 56.
  4. ر. ک: مروج الذهب، ج 2، ص 352 و شرح آن در صفحات بعد خواهد آمد.
  5. سير اعلام النبلاء، ج 5، ص 44.