حضور در جنگ صفين
نامه معاويه به ابو ايوب فقط يک سطر بود: «لا تنسي شيباء أبا عُذرتها و لا قاتل بِکرها؛ به تو اعلام مي کنم که هيچ زن زفاف ديده اي، مردي را که دوشيزگي و بکارت او را از ميان برده و نيز قاتل اولين فرزند اوست، از ياد نمي برد.» و به نقل عمرو بن شمر، معاويه در پايان نامه اش اشعاري در تهديد ابو ايوب و ياران حضرت نسبت به قتل عثمان، نوشته بود. ابو ايوب چون مقصود معاويه را از نامه ندانست به حضور حضرت علي عليه السلام آمد و گفت: معاويه نامه اي براي من نوشته که مقصودش را نمي دانم. امام عليه السلام وقتي نامه را خواند، فرمود: «مقصود معاويه اين است که من هرگز کشتن عثمان را فراموش نمي کنم.» ابو ايوب با اجازه اميرمؤمنان عليه السلام، نامه معاويه را پاسخ داد و يادآور شد که: «اي معاويه، تو با اين مثلي که نوشته بودي: زن زفاف ديده هرگز مردي که بکارت او را از بين برده و نيز قاتل اولين فرزند خود را فراموش نمي کند و اين مثل را در مورد کشتن عثمان آورده بودي. اي معاويه، ما عثمان را نکشته ايم، بلکه آن کسي که «يزيد بن اسد» و مردم شام را از ياري عثمان بازداشت و آرزوي مرگ وي را مي نمود، تو بودي و او به دست انصار کشته نشده است، بلکه ديگران او را به قتل رساندند.»[2] .
معاويه براي «ابو ايوب انصاري» صاحب منزل پيامبر صلي الله عليه و آله که شخصيتي بزرگ و سرور انصار و از شيعيان حضرت علي عليه السلام بود، نامه اي نوشت و در همان زمان نامه اي هم براي «زياد بن سميه»[1] - که در آن روز، کارگزار حضرت علي عليه السلام بر بخشي از فارس بود - نگاشت.