دعاي امام و شفاي حبابه
يا حبابه، انه ليس أحدٌ علي ملة ابراهيم في هذه الامة غيرنا و غير شيعتنا و من سواهم منها براء؛ اي حبابه، هيچ کس از اين امت جز خود ما و شيعيان مان بر دين حنيف ابراهيم نيست و ساير مردم از دين حنيف ابراهيم دور و گريزان هستند.[1] .
«اسحاق بن عمار» به نقل از حبابه مي گويد: گرفتار بيماري برص شده بودم، امام عليه السلام دست مبارکش را بر محل زخم گذاشت و دعا کرد و همين طور که دعاي مي کرد، دستش را از زخم برداشت که خداوند بيماري برص را از من برطرف کرد و بهبودي يافته ام. بعد امام عليه السلام به من فرمود: