حارث بن جُلاح حكمي











حارث بن جُلاح حکمي



وي منسوب به حکم - قبيله اي از قبايل يمن - و از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام است که در صفّين به شهادت رسيده است.

نصر بن مزاحم مي نويسد: روزي از روزهاي جنگ صفين، مردي از خاندان ذويزن، قبيله حمير که نامش «کُريب بن صبّاح حميري» و از شجاعان و دلاوران معروف سپاه شام بود، به ميدان آمد و هماورد طلبيد، نخست «مرتفع بن وضاح زبيدي» از سپاه امام عليه السلام به نبرد او رفت و به شهادت رسيد. کريب بانگ برآورد: چه کسي به ميدان من مي آيد؟ در اين موقع «حارث بن جُلاح» به نبرد او رفت ولي در اين جنگ تن به تن حارث نيز به شهادت رسيد...، آن گاه اميرالمؤمنين خود به جنگِ کريب رفت و ابتدا او را نصيحت کرد اما کريب پاسخ داد که: ما از اين حرف ها زياد از تو شنيده ايم و ما را به نصايح نيازي نيست، اگر مايلي بيا تا بجنگيم. حضرت وقتي دريافت او حاضر به تسليم و ترک مقاتله نيست و حجت را بر او تمام کرده و با گفتن «لا حول و لا قوة الا باللَّه» به سوي او شتافت و ديگر مهلتي به کريب نداد و در همان لحظه و حمله اول چنان ضربتي به او زد که به هلاکت رسيد، و در همين نبرد، امير مؤمنان عليه السلام باز هماورد طلبيد. حارث بن وداعه حميري و سپس مطاع بن مطلب عنسي به نبرد امام عليه السلام آمد و حضرت نيز آن دو را مهلت نداد و به هلاکتشان رساند، اما پس از آن دو هر چه مبارز طلبيد کسي به نبرد امام عليه السلام نيامد.[1] .







  1. ر. ک: وقعة صفّين، ص 315؛ شرح ابن ابي الحديد، ج 5، ص 239.