وفاداري جاريه به مقام ولايت علي
عبيداللَّه بن عباس (پسر عموي اميرالمؤمنين عليه السلام) که در آن زمان والي يمن و به قولي مکه بود، پس از آگاهي از حملات «بسر بن ارطاة» از محل حکومت خود گريخت و مسند امارت را به شخص ديگري واگذار کرد و رهسپار عراق شد؛ وقتي «بسر بن ارطاة» بر يمن سلطه يافت والي موقت آن جا را به قتل رسانيد و دو فرزند خردسال عبيداللَّه بن عباس را نيز بي رحمانه کشت. اما جاريه با شجاعت کم نظير و ايمان و عقيده اي محکم به مصاف چنين جرثومه خطرناکي رفت و همه عراق و حجاز و يمن را از شر او و نيروهاي غارتگرش نجات داد و آرامش را به اين مناطق برگرداند. او فتنه «عبداللَّه بن عامر حضرمي» و مواليانش را در بصره فرو نشاند و ابن زياد (استاندار منصوب از طرف امير مؤمنان عليه السلام) را به قصر حکومتش برگرداند و قبل از جنگِ جمل مردم بصره را به بيعت با اميرالمؤمنين علي عليه السلام تشويق کرد. در شجاعت جاريه و وفاداري او به امام علي عليه السلام و نيز عنايت و توجه امام عليه السلام به او، همين کافي است که اميرمؤمنان در پاسخ به کساني که نگران غارتگري «بسر بن ارطاة» بودند، فرمود: «شما نگران بُسر نباشيد، زيرا جاريه کسي است که يا او را به هلاکت مي رساند يا خود کشته مي شود، شما بايد به پيکار با شاميان بينديشيد».[1] .
جاريه در جنگ هاي جمل و صفين و نهروان در رکاب آن امام عليه السلام شمشير زد و از کيان اسلام و حکومت عادلانه آن حضرت دفاع نمود. وي همان بزرگ مجاهدي است که «بسر بن ارطاة» را با همه خشونت ها و درنده خويي هايش از قلمرو دولت اميرالمؤمنين بيرون راند و همه مناطق تحت فرمان امام عليه السلام را از لوث وجود نيروهاي اين مرد جنايت کار پاک ساخت که براي ايجاد اغتشاش و ناامني و تضعيف روحيه شيعيان علي عليه السلام از سوي معاويه در عراق و حجاز و يمن به غارت و چپاول مي پرداختند.