ثابت بن قيس بن خطيم











ثابت بن قيس بن خطيم



ثابت فرزند قيس بن خطيم، منسوب به «ظفر» بود که شاخه اي از اوس است. به گفته ابن اثير وي جزو اصحاب رسول اللَّه صلي الله عليه و آله بود و در زمان خلافت معاويه درگذشت. پدرش قيس بن خطيم از شاعران عصر جاهليت بود که به کفر باقي ماند. وي قبل از هجرت پيامبر به مدينه، از دنيا رفت.

ثابت از ياران اميرالمؤمنين عليه السلام گرديد و در جنگ جمل، صفّين و نهروان حضرت عليه السلام را همراهي کرد و سه فرزندش عمرو، يزيد و محمد در واقعه حرّه کشته شدند، و فرزند ديگرش عدي بن ثابت از «راويان ثقه» به شمار مي رود.[1] .

هم چنين ثابت در اُحد و تمام غزوه هاي بعد از آن در رکاب رسول اللَّه صلي الله عليه و آله بود و به نقلي در غزوه اُحد، دوازده زخم برداشت. ثابت در زمان خلافت اميرمؤمنان به ولايت مدائن منصوب شد و تا زمان حکومت معاويه زندگي کرد.[2] .

خطيب از عبداللَّه بن عماره نقل مي کند: ثابت بن قيس، مردي قوي و قاطع بود که به حضرت علي عليه السلام علاقه مند و همواره نسبت به آن حضرت وفادار ماند و در خدمت آن حضرت فداکاري هايي بسياري کرد و اميرالمؤمنين عليه السلام هم به او اعتماد داشت و او را بر حکومت مدائن منصوب کرد. او تا زمان ورود «مغيرة بن شعبه» والي مدائن بود و بر آن جا حکومت مي کرد و معاويه همواره از موقعيتش بيمناک بود.[3] .







  1. اسد الغابه، ج 1، ص 228.
  2. الاصابه، ج 1، ص 393؛ تاريخ بغداد، ج 1، ص 176.
  3. الاصابه، ج 1، ص 393؛ تاريخ بغداد، ج 1، ص 176.