ثابت انصاري (ابو فضاله)
علاّمه «تستري» گفته است که «رجال شيخ» اسم ابو فضالة انصاري را با ثابت بناني، درهم آميخته است و او شايد همان ثابت بن عبيد انصاري است که به گفته ابن عبدالبر، از اصحاب بدر بود و در صفّين به شهادت رسيده است؛ بنابراين ثابت بناني تابعي است نه صحابي، و در سال 123 قمري از دنيا رفته است.[2] . همو از فرزندش فضاله نقل مي کند: من با پدرم «ابو فضاله» در ينبع (بيرون مدينه) به عيادت علي بن ابي طالب عليه السلام رفتيم، حضرت در بستر بيماري بود که پدرم عرض کرد: چرا در اين جا مانده ايد؟ اگر مرگ شما فرا رسد تنها اعراب جهينه شما را تشييع خواهند کرد، بهتر است به مدينه بياييد که اگر اتفاقي براي شما پيش آمد، اصحاب بر شما نماز بخوانند و تشييع نمايند؛ اما حضرت علي عليه السلام فرمود: اي ابو فضاله! من از اين درد و بيماري نمي ميرم، «إنّ النبي صلي الله عليه و آله عهد إليّ أني لا أموت حتي اُضرب ثم تخضب هذه من هذه يعني لحيته من دم هامته؛ زيرا پيامبر خدا صلي الله عليه و آله با من عهده کرده که من نمي ميرم تا ضربتي بخورم و اين جا (محاسن) از خون آن جا (فرق سرم) رنگين شود.[3] .
وي از اصحاب بدر پيامبر صلي الله عليه و آله و از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام است که در صفّين در رکاب آن حضرت به شهادت رسيد.[1] .