بجير نخعي











بجير نخعي



بجير، از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام بود که در جنگ جمل مجاهدت کرد. نقل است هنگامي که علي عليه السلام به شتر عايشه نزديک شد، به بجير فرمود که آن شتر - عامل اصلي فتنه ها - را متوقف کند و اين در حالي بود که گروهي از نخعي ها و همداني ها دور او را گرفته و از وي مراقبت مي کردند، بجير با سرعت و جرأت از پشت به شتر عايشه حمله کرد و با ضربه اي به پهلوي شتر، او را به زمين انداخت و از حرکت باز ايستاد.[1] .

به گفته طبري «بجير بن دُلْجه ضبي» از اهل کوفه شتر عايشه را پي کرد.[2] ابن اثير «اعين بن ضبيعه» را عامل پي کردن شتر نقل کرده است.[3] نصر بن مزاحم «عمرو بن غزيه انصاري» را عامل اين کار مي داند و مي نويسد: «او در صفين در رکاب اميرالمؤمنين عليه السلام جنگيد».[4] .

احتمال دارد که تمامي اين افراد هر کدام به نوعي در پي کردن شتر عايشه نقش داشته اند.







  1. اعيان الشيعه، ج 3، ص 540.
  2. تاريخ طبري، ج 4، ص 523، (محتمل است «بجير بن دُلْجه ضبي» همان بجير نخعي باشد که اهل کوفه بوده، و اللَّه العالم).
  3. اسدالغابه، ج 1، ص 103 (در شرح حال اعين است.)
  4. وقعة صفّين، ص 379.