زهد و پارسايي اويس











زهد و پارسايي اويس



اويس از حواريون اميرالمؤمنين عليه السلام و از ارکان هشت گانه زهد و تقوا[1] به شمار مي آيد. بلکه شأن رفيع و منقبت مثال زدني اش، بسي از مناقب ساير زاهدان و اصحاب برگزيده امير المؤمنين عليه السلام بالاتر بوده و به نظر مي رسد که کسي از اهل نظر در اين مورد ترديدي ندارد.

پيامبر خداصلي الله عليه و آله در باره زهد اويس فرمودند:

إنّ مِن أُمتي مَن لايستطيع أن يأتي مسجده او مُصلّاه مِن العُري، يَحْجُزُه ايمانه أن يسأل الناس، منهم اُويس القرني؛

در ميان امت من افرادي هستند که به خاطر نداشتن لباس نمي توانند، براي نماز در مسجد حاضر شوند و ايمان آنان مانع از آن است که از مردم نيز کمک بخواهند، از جمله اين افراد «اويس قرني» است.[2] .

وي از فيض صحبت پيامبر صلي الله عليه و آله و از برکت ملازمت آن حضرت محروم ماند. با اين وجود، رسول خداصلي الله عليه و آله او را برترين «تابعين»[3] براي امت خود معرفي کرده است.[4] .







  1. زهّاد هشت گانه عبارتند از: 1. اويس قرني 2. ربيع بن خثيم 3. هرم بن حيان 4. عامر بن عبد قيس (اين چهار نفر از پيروان حضرت علي اند) 5. ابو مسلم خولاني (از ياران معاويه) 6. مسروق بن اجدع (از مأموران جمع آوري ماليات حکومت معاويه بود) 7. حسن بن ابي الحسن (رئيس قدريه و با هر فرقه اي کنار هم مي آمد) 8. اسود بن يزيد.» (رجال کشي، ص 97، ش 154).
  2. حلية الاولياء، ج 2، ص 84؛ سير اعلام النبلاء، ج 5، ص 76؛ الاصابه، ج 1، ص 220.
  3. ر. ک: همين کتاب، ص 34.
  4. ر. ک: حلية الاولياء، ج 2، ص 87؛ سير اعلام النبلاء، ج 5، ص 77؛ مستدرک حاکم، ج 3، ص 455؛ رجال کشي، ص 99، ش 156.