اويس قرني
او در زمره ياران با وفاي اميرالمؤمنين عليه السلام بود و با حضرت بيعت کرد که تا پاي جان از ولايت امام عليه السلام دفاع کند. وي در جنگ جمل و صفين در رکاب حضرت جنگيد و در صفين به شهادت رسيد.[4] . هنگامي که امير المؤمنين عليه السلام براي اولين بار وي را ديد، از سيماي نورانيش او را شناخت و فرمود: تو بايد اويس باشي؟ عرض کرد: بلي، من اُويسم. فرمود: بايد قرني باشي؟ گفت: آري، من اُويس قرني ام.[5] .
اويس فرزند عامر (عمرو) مرادي يماني بود که به «اويس بن عامر» و «اويس قرني» شهرت داشت. او در عهد پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله ايمان آورد، اما موفق به زيارت حضرت نشد به خاطر اطاعت از فرمان مادرش از مدينه بازگشت. وي در اصل اهل يمن بود، اما در زمان خلافت عمر در کوفه سکنا گزيد.[1] و از بزرگان و اعلام تابعين[2] است.[3] .