اميه بن سعد طائي
همو مي گويد: هنگامي که وي از خبر رسيدنِ امام حسين عليه السلام به کربلا مطّلع شد، به آن سو رهسپار شد و قبل از بروز جنگ خود را به امام رسانيد و در رکاب حضرت مجاهدت کرد و به شهادت رسيد. به گفته صاحب «الحدائق ابو ردية في ائمة الزيديه» وي در ابتداي نبرد و در حمله اولي در واقعه کربلا شهيد شده است. اما علامه سيد محسن امين مي گويد: او مردي شجاع و سواره نظامي به نام و از تابعين و ياران باوفاي حضرت علي عليه السلام و در صفين ملازم رکاب حضرت بوده است. او همين که از حرکت حضرت سيدالشهدا و يارانش به جانب کربلا با خبر شد، از کوفه به کربلا آمد و روز هشتم به سپاهيان امام عليه السلام ملحق شد و در روز عاشورا از همه جلوتر به صحنه نبرد قدم گذاشت و به شهادت رسيد.[1] .
او از تابعين و اصحاب اميرالمؤمنين علي عليه السلام بوده و در کوفه زندگي مي کرده است.