ام مسلم بن عبداللَّه جهني
شيخ مفيد رحمه الله و ديگر مورخان نقل مي کنند: هنگامي که در جنگ جمل فرزندش «مسلم بن عبداللَّه» به دستور اميرالمؤمنين عليه السلام قبل از آغاز جنگ، قرآن براي اصحاب جمل تلاوت مي کرد، به فرمان عايشه تيرباران شد و او را به شهادت رساندند که او اولين شهيد جنگ جمل مي باشد، وقتي جنازه اش را مقابل اميرالمؤمنين عليه السلام آوردند، مادرش گريست و در هجران فرزند اشعاري سرود: يا رَبِّ إنّ مُسلماً دَعاهُم فَخَضَبُوا مِن دَمِهِ قَناهُم تأمُرُهُم بِالْقَتل لا تَنهاهُم - پروردگارا، همانا «مسلم» آنان را به کتاب خدا فراخواند و آنها کتاب را مي خوانند، از آن نمي ترسند. - پس [سرهاي] نيزه خود را از خون وي رنگين کردند و مادرشان (عايشه) ايستاده بود و مي نگريست. - و آنان را به کشتن [قاري قرآن] امر مي کرد و منعشان نمي کرد.[1] . آري اين شيرزن در جبهه نبرد حق عليه باطل فرزند رشيدش را فدا مي کند و دست از حمايت امام به حق اميرالمؤمنين عليه السلام برنمي دارد.
ام مسلم، از بانوان بزرگوار و با استقامت و از دوست داران و ياران اميرمؤمنان عليه السلام بوده است.
يَتلُو کتابَ اللَّهِ لا يَخشاهُم
و اُمُّهُم قائِمةٌ تَراهُم