هشدار ام سلمه به عايشه
«ام سلمه» در پاسخ عايشه (فرياد برآورد به طوري که هر کسي در خانه بود، صداي او را شنيد و) گفت: اي عايشه، تو که تا ديروز مردم را بر ضد عثمان مي شوراندي و بدترين سخن درباره او مي گفتي، و نام او نزد تو غير از «نعثل»[1] چيز ديگري نبود، چرا امروز چنين مي گويي؟ با اين که موقعيت علي را در نزد پيامبر خوب مي داني و اگر فراموش کرده اي، يادآوريت کنم؟ آن گاه حقايقي را که پيامبر صلي الله عليه و آله درباره فضايل علي عليه السلام فرموده بود، بيان کرد و عايشه همه را تصديق کرد. «ام سلمه» پرسيد: پس چرا مي خواهي با او مبارزه کني؟ گفت: براي اصلاح بين مردم! «ام سلمه» گفت: خود مي داني. اين را گفت و از هم جدا شدند. «ام سلمه» اين جريان را براي اميرالمؤمنين عليه السلام نوشت.[2] . اما عايشه تسليم حق نشد و حال و هواي فرماندهي لشکر و حکومت بصره سخت او را غافل کرده بود، لذا براي رفتن به بصره جدي و مصمم بود. طبق نقل ديگري عايشه ابتدا متنبه شد، وقتي به خانه آمد براي طلحه و زبير پيغام فرستاد که من از آمدن معذورم لکن نيمه شب نشده بود که صداي کجاوه عايشه به گوش رسيد و آماده حرکت به بصره شد.[3] . «سعيد بن مسلم مکي» از «عمره بنت عبدالرحمن» نقل مي کند: هنگامي که امير مؤمنان عليه السلام عازم بصره بود، به خانه «ام سلمه» همسر پيامبر صلي الله عليه و آله وارد شد تا با او وداع کند. «ام سلمه» در موقع خداحافظي به حضرت علي عليه السلام چنين گفت: برو در حفظ و پناه پروردگار باشي، اي علي، به خدا سوگند تو بر حقي و حق با توست، اگر ترس اين نبود که معصيت خدا و رسولش کرده باشم، چرا که پيامبر صلي الله عليه و آله به ما دستور داده تا در خانه ها بمانيم، همراه تو مي آمدم، ولکن همراه تو کسي را مي فرستم که برايم بسيار گرامي و از جانم عزيزتر است و او فرزندم «عمر بن ابي سلمه» است.[4] .
عايشه در آستانه حرکت به جانب بصره قرار داشت، همه مقدمات سفر آماده شده و اکنون فرماندهي لشکري بزرگ را به عهده دارد تا با شخصيتي که در دلاوري و شجاعت نظير ندارد، بجنگد. ساعت هاي آخر به فکر آمد که «ام سلمه» همسر ديگر رسول خدا را نيز با خود همراه کند تا دليلي براي سرپوش گذاشتن بر جرم و گناه خود داشته باشد، لذا خود به منزل «ام سلمه» که آن روزها در مکه بود، رفت و در اين باره کمي با او صحبت کرد و درباره مظلوميت عثمان مطالبي را عنوان نمود تا شايد او را متقاعد سازد و در اين سفر پر مخاطره وي را به همراه خود ببرد.