ام سلمه بنت أبي اميه
نام او «هند» و به قولي «رمله» دختر ابي اميه يا حذيفه يا سهيل بن مغيره بود و کنيه اش «ام سلمه يا ام المؤمنين» است. مادرش «عاتکه» دختر «عامر بن ربيعة» است. او به «ام سلمه» شهرت دارد. وي زني دانا و خردمند بود که در شرح حال فرزندش «عمر بن ابي سلمه» مطالبي در دانايي او خواهد آمد. او ابتدا همسر «ابو سلمه» بود و چهار فرزند به نام هاي: سلمه، عمر، درّه و زينب به دنيا آورد و در آغاز بعثت پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله پس از مسلمان شدن با شوهرش به حبشه هجرت و پس از مراجعت به مکه، مجدداً به مدينه مهاجرت کرد و به رسول خدا صلي الله عليه و آله ملحق شد،[1] و پس از آن که شوهرش ابو سلمه در اثر تيري که در جنگ احد به او اصابت کرد و پس از پنج يا هفت ماه از دنيا رفت به سال چهارم هجري با رسول خدا صلي الله عليه و آله ازدواج کرد.