اشعث بن قيس کندي (معدي کرب)
اشعث فرزند «قيس بن معدي کرب بن معاوية بن جبله کندي»، از اصحاب رسول خدا صلي الله عليه و آله به شمار مي آيد. او در سال دهم هجري با جمعي از قبيله کنده[1] (شصت[2] يا هفتاد[3] نفر) نزد رسول خدا صلي الله عليه و آله شرفياب شدند و همگي اسلام آوردند. اشعث در بسياري از جنگ هاي صدر اسلام از جمله در جنگ يرموک در شام جنگيد و يک چشمش آسيب ديد. و نيز در جنگ هاي قادسيه، مدائن، جلولا و نهاوند در عصر عمر بن خطاب شرکت کرد و بعد ساکن کوفه شد و در خلافت حضرت امير عليه السلام، در رکاب آن حضرت در جنگ هاي جمل و صفين نيز شرکت نمود و جنگيد.[4] . به نقل ابن ابي الحديد، رسول خدا صلي الله عليه و آله قتيله خواهر اشعث را به ازدواج خود درآورد، ولي پيش از آن که به حضور پيامبر خدا صلي الله عليه و آله برسد، آن حضرت رحلت فرمود.[5] .
اسم اصلي اشعث «معدي کرب» بود، اما چون موهاي سرش همواره ژوليده بود به او «اشعث» مي گفتند و به تدريج نام اصلي او فراموش شد و به «اشعث» معروف گرديد و گاهي هم او را به کنيه اش «ابو محمّد» صدا مي کردند.
ارتداد بعد از اسلام
آرزوي ابوبکر در قتل اشعث
اشعث و ولايت اميرالمؤمنين
نامه امام به اشعث و فراخواني او به کوفه
بيعت اشعث با اميرالمؤمنين
اشعث و آزادي شريعه فرات
اشعث عامل اصلي فتنه در صفين
اشعث حامل پيام حکميت از جانب معاويه
ماجراي خوارج و اشعث
انحراف اخلاقي و ايماني اشعث
درگيري اشعث با قنبر
جسارت به اميرالمؤمنين
کور شدن اشعث به نفرين امام
همکاري اشعث با معاويه پس از شهادت امام
فرزندان اشعث