اشرف (بن حكيم) بن جبله











اشرف (بن حکيم) بن جبله



شيخ طوسي مي نويسد: اشرف بن جبله، برادر «حُکيم بن جبله» از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام است.[1] .

اشرف و پدرش حکيم هر دو در واقعه نيرنگ طلحه و زبير عليه عثمان بن حنيف - استاندار حضرت علي عليه السلام در بصره - به شهادت رسيدند.

طبري مي نويسد: موقعي که «عثمان بن حنيف» حاکم و استاندار حضرت علي عليه السلام در بصره به دست طلحه و زبير و سپاهيان عايشه اسير شد و جمعي از ياران او را به شهادت رساندند، «عبداللَّه بن زبير» به بازار ارزاق حمله کرد تا سربازان جمل را اسير نمايد. «حکيم بن جبله» چون از اسارت «عثمان بن حنيف» آگاه شد، اعلام کرد: «لست أخافُ اللَّه ان لم أنعره؛ از خدا ترس ندارم اگر به ياري عثمان بن حنيف نروم» با گروهي از عبدالقيس و بکر بن وائل حرکت کرد و در بازار ارزاق با ابن زبير برخورد کرد. ابن زبير جوياي حال حُکيم شد.

حکيم گفت: چرا مردم را کشته ايد؟ ابن حنيف را بازداشت کرده ايد و حال آن که با هم پيمان بستيد که کاري نکنيد تا اميرالمؤمنين علي عليه السلام به بصره وارد شود، هر تصميمي گرفت عملي کنيم. آيا از خدا نمي ترسيد؟ به چه دليلي خون اين افراد را ريختيد؟

عبداللَّه بن زبير گفت: به انتقام خون عثمان بن عفان!....

حکيم به خشم آمد و گفت: خدايا تو حاکم به عدلي و شاهد باش، بعد خطاب به يارانش گفت: من شک ندارم که بايد با اينها جنگيد و هر کس شک دارد، بازگردد. در همان مکان و کنار بازار ارزاق جنگ شديدي ميان حکيم بن جبله و فرزندش اشرف با ديگر همراهانش از گروه عبدالقيس و گروه بکر بن وائل با سربازان عبداللَّه بن زبير رخ داد. مردي پاي حکيم را قطع کرد، حکيم پا را برداشت و به سوي مرد ضارب پرتاب کرد که به گردن او خورد و به زمين افتاد، حکيم با سرعت به سراغش رفت و او را به قتل رساند. در اين جنگ حکيم بن جبله و پسرش اشرف و برادرش رعل و جمعي از گروه عبدالقيش در سال 36 هجري در بصره به شهادت رسيدند.[2] .







  1. رجال طوسي، ص 35، ش 8؛ ر. ک: قاموس الرجال، ج 2، ص 150؛ تاريخ طبري، ج 4، ص 475.
  2. رجال طوسي، ص 35، ش 8؛ ر. ک: قاموس الرجال، ج 2، ص 150؛ تاريخ طبري، ج 4، ص 475.