وصاياي فاطمه زهرا با اسماء
لذا حضرت فاطمه عليها السلام روزهاي آخر عمر پر برکتش وصايايي به اسماء دارد، از جمله به او فرمود: «إنيّ قد استقبحت ما يَصنع بِالنساء إنّه يطرح علي المرأه الثوب، فيصفها لمن رأي؛ همانا من زشت مي دانم اين گونه که زن ها تشييع جنازه مي شوند، که پارچه اي روي او مي اندازند و اندام او بر هر کسي که نگاهش کند، پيداست».[1] . اسماء مي گويد: عرض کردم که در سرزمين حبشه عماره اي (تابوتي) مي ساختند و جنازه را در او مي گذاشتند و جامه اي بر او مي پوشاندند، که جسد مرده پيدا نبود. حضرت فورا فرستاد چند قطعه چوب تازه از نخل خرما آوردند و تابوتي به همان نوع که اسماء ديده بود، ترتيب دادند. آن وقت فرمود: «ما أحسن هذا و أجمله، لا تعرف به المرأة من الرجل؛ چه خوب و زيباست اين تابوت؛ زيرا ديگر مرد از زن معلوم نمي شود.» چون حضرت فاطمه عليها السلام از دنيا رفت، عايشه آمد که داخل خانه فاطمه عليها السلام شود، اسماء مانع او شد. عايشه نزد پدرش ابوبکر رفت و از رفتار اسماء و تابوت فاطمه عليها السلام که مثل حجله ساخته، گلايه کرد. ابوبکر به سرعت بر در خانه فاطمه عليها السلام[2] آمد و گفت: اي اسماء، چرا مانعِ ورود زن هاي پيامبري؟ چرا تابوت فاطمه مثل هودج عروس است؟ اسماء گفت: حضرت فاطمه عليها السلام به من فرموده، نگذارم کسي داخل خانه او شود و اين تابوت در زمان حيات حضرت فاطمه ساخته شده است و خود او فرمود که اين گونه تابوت بسازم. ابوبکر گفت: مانعي ندارد، همان گونه که فاطمه عليها السلام فرموده است عمل نما. اين را گفت و برگشت. اما پيکر پاک آن حضرت را اميرالمؤمنين عليه السلام و اسماء شبانه و محرمانه غسل دادند، مخفيانه به خاک سپردند.[3] .
با اين که اسماء در هنگام رحلت پيامبر صلي الله عليه و آله و شهادت فاطمه زهرا عليها السلام، همسر ابوبکر بود، اما به خانه علي عليه السلام رفت و آمد داشت و محرم اسرار اين خاندان پاک بود. لذا در تشييع پيکر مطهر فاطمه عليها السلام - که محرمانه و شبانه انجام شده است - حضور داشت و حتي در حالت احتضار آن بانوي مکرمه نيز حاضر و شاهد رحلت حضرت فاطمه عليها السلام بود.