ابو واقد ليثي (حارث بن عوف خُشنّي)











ابو واقد ليثي (حارث بن عوف خُشنّي)



حارث بن عوف از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام و شاعر بود که کنيه اش به «ابو واقد ليثي» معروف بود. او قبل از فتح مکه اسلام آورد و در جنگ حنين و غزوه تبوک شرکت داشت و در سال 65 و به قولي 68 هجري در سن 75 سالگي از دنيا رفته است.[1] .

شيخ مفيد، حارث را از مهاجراني مي داند که با حضرت علي عليه السلام بيعت کرد.[2] شيخ طوسي نيز وي را با تغيير نام پدر «حارث بن عمرو ليثي» با کنيه «ابو واقد» از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام به شمار آورده است، و مي نويسد: او همان کسي است که معاويه سوگند ياد کرد که مس ذوب شده در گوش هاي او بريزد.[3] .







  1. اسد الغابه، ج 1، ص 342 ؛ الاصابه، ج 7، ص 456.
  2. الجمل، ص 103.
  3. رجال طوسي، ص 37، ش 17.