ابو کعب خثعمي
نصر بن مزاحم از «ابو علقمه خثعمي» نقل مي کند: عبداللَّه بن حنش خثعمي که سرکرده خثعمي هاي در سپاه معاويه بود، شخصي را نزد «ابو کعب» فرمانده خثعمي هاي سپاه علي عليه السلام فرستاد و پيغام داد که اگر موافق باشي جنگ را ترک کنيم و هر دو از سپاه معاويه و علي خارج شويم و هر کدام پيروز شدند به همان مي پيونديم. اما ابوکعب از پيشنهاد او سر باز زد و چون راه حضرت علي عليه السلام را به حق مي دانست، حاضر به ترک سپاه امام عليه السلام نشد. در نتيجه هر دو گروه «خثعم» به فرماندهي «عبداللَّه بن حنش» از سپاه معاويه و «ابو کعب» از سپاه امام علي عليه السلام مقابل هم قرار گرفتند. در اين هنگام مردي از ميان گروه خثعم سپاه شام، بيرون آمد و فرياد زد: «اي مردم عراق! يک نفر به يک نفر - من حاضر به جنگ تن به تن هستم - » بلافاصله «وهب بن مسعود» از خثعمي هاي کوفه به نبرد با مرد شامي به ميدان آمد و در اندک زماني او را به هلاکت رساند. با کشته شدن مرد شامي از گروه خثعم، جنگ ميان دو سپاه شدت يافت و آتش نبرد بالا گرفت و در اين جا بود که ابوکعب فرياد زد: «اي گروه خثعم! شمشيرها را بکشيد و پاهاي نيروهاي شامي را نشانه رويد.» پس از اين سخن جنگيد تا ناگهان «شمربن عبداللَّه خثعمي» - از اهل شام - نيزه اي به وي زد و او را به زمين انداخت و در نتيجه «ابو کعب» فرمانده سپاه خثعمي عراقي از سپاه علي عليه السلام را به شهادت رساند. پس از شهادت ابوکعب، پسرش کعب پرچم را برداشت، اما چشمش صدمه ديد و بر روي زمين افتاد، سپس شريح بن مالک پرچم را برداشت و هشتاد نفر از خثعمي هاي دور او صدمه ديدند، و اهل شام نيز مثل عراقي ها صدمه ديدند، بعد از وي دوباره پرچم به دست «کعب فرزند ابوکعب» رسيد و جنگ ادامه يافت.[1] .
«ابو کعب خثعمي» از ياران اميرمؤمنان عليه السلام بود که در جنگ صفّين در رکاب امام علي عليه السلام به شهادت رسيد.