ابو کثير انصاري
ابن حجر مي نويسد: او آزاد شده عبداللَّه بن جحش است و براي مصاحبتي با رسول خدا صلي الله عليه و آله نيز بوده است، و به نقلي او در حيات رسول خدا صلي الله عليه و آله به دنيا آمده است.[1] . او مي گويد: من با سيد و مولايم در کنار اميرالمؤمنين علي عليه السلام بودم و مردم در جنگ نهروان درباره کشتار نهروانيان در دلشان ناراحت بودند، که اينها به چه دليل کشته شده اند؟! حضرت علي عليه السلام در رفع شبهه و ترديد آنان فرمود: اي مردم! رسول خدا صلي الله عليه و آله برايم نقل کرد که: اقوامي از دين خدا خارج مي شوند مانند خروج تير از کمان و ديگر به دين برنمي گردند تا کمان به محل خودش بازگردد - يعني عدم بازگشت آنان هميشگي است - و همانا نشانه صدق اين خبر، مردي در ميان خوارج است که سياه چهره بوده و يک دستش فلج و مانند برآمدگي سينه زن است، بنابراين بگرديد و او را پيدا کنيد که من وي را ميان آن قوم ديده ام. ابوکثير نقل مي کند: اصحاب جست و جو کردند و بالاخره وي را کنار نهر، زير کشته ها يافتند و بيرون کشيدند، در اين هنگام امير مؤمنان علي عليه السلام نداي تکبير سرداد و گفت: «اللَّه اکبر! صدق اللَّه و رسوله...» در اين هنگام همه مردم چون چنين ديدند، تکبير گفتند و به يکديگر بشارت دادند و بدين ترتيب ترديد و شک آنان نسبت به اين جنگ، برطرف گرديد.[2] .
ابوکثير انصاري از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام در جنگ نهروان بود.