شهادت ابو عمره در صفين
من رمي بسهمٍ في سبيلِ اللَّه فَبَلغ أو قَصر، کان ذلک السهم له نوراً يومَ القِيامة؛ هر که تيري در راه خدا شليک کند، چه به هدف برسد يا نرسد، در روز قيامت آن تير براي او نوري خواهد بود. محمد بن حنفيه در ادامه گويد: در همان روز ابو عمره در حالي که روزه دار بود قبل از غروب آفتاب به شهادت رسيد[1] و نجاشي، شاعر سپاه علي عليه السلام قصيده اي در شهادت او سرود.[2] .
محمد بن حنفيه فرزند امير مؤمنان عليه السلام نقل مي کند: در يکي از روزهاي نبرد صفين ابو عمره اين صحابي بدري را ديدم که روزه دار بود و از شدت عطش به خود مي پيچيد، به غلامش دستور داد مقداري آب بر بدن او بريزد، غلام اين کار را کرد و کمي از عطش او کاسته شد، در همين حال ديدم که تيري به چله کمان گذاشت و سپاه شام را هدف قرار داد و کمي تنفس کرد و تير دوم را نشانه رفت و بار سوم که تير را به سوي دشمن پرتاب کرد گفت: از رسول خدا صلي الله عليه و آله شنيدم که فرمود: