اعتقاد ابو عمره به ولايت اميرالمؤمنين
ابو عمره پس از مرگ عثمان با حضرت علي عليه السلام بيعت کرد و همراه جمع کثيري از اصحاب پيامبر از مدينه به کوفه آمد و در جنگ جمل شرکت نمود و با ناکثين جنگيد و در جنگ صفين نيز در رکاب حضرت امير بود و از «شرطة الخميس»[3] سپاه حضرت به شمار مي آمد و سرانجام در همين جنگ در سال 37 هجري به شهادت رسيد. وي علاوه بر اين که جان خود را در صفين فدا کرد، مبلغ يک صد هزار درهم نيز به سپاهيان اميرالمؤمنين عليه السلام کمک نمود.[4] .
ابو عمره، پس از رحلت رسول خدا صلي الله عليه و آله اعتقاد کامل به اميرالمؤمنين عليه السلام داشت و انحرافي در عقيده او پيدا نشد، لذا وقتي «ابو بصير» به امام صادق عليه السلام عرض کرد که پس از پيامبر صلي الله عليه و آله همه مردم مرتد شدند مگر سه نفر: سلمان، ابوذر و مقداد. امام در پاسخ او فرمود: «فأين ابوساسان و ابو عمره انصاري و شتيره»[1] يعني ابو عمره انصاري، ابو ساسان و شتيره هم مرتد نشدند و در راه امامت و ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام ثابت قدم ماندند، اگر چه با کمي تأخير.[2] .