قتل علي











قتل علي



معاويه بدين اکتفا نکرد بلکه دسته هايي براي حمله به نقاطي که در قلمرو علي (ع) بود فرستاد. پيروان علي (ع) وقتي متوجه رفتار معاويه شدند و ديدند که او در بيت المقدس خويشتن را خليفه ناميد، خطر را احساس کردند و براي جنگ آماده شدند و اين بار سپاهي مرکب از چهل هزار کس آماده شد. همين که سپاه براي حرکت آماده شد علي (ع) به دست عبدالرحمن بن ملجم که يکي از خوارج بود با شمشير زهرآلود به قتل رسيد و در هفده رمضان سال چهل هجري از جهان درگذشت.

داستان قتل علي (ع) چنان بود که سه تن از خوارج براي قتل علي (ع) و معاويه و عمروبن عاص هم سخن شدند که اين سه تن را در يک روز به قتل رسانند تا مسلمانان را از فتنه و خون ريزي برهانند. ابن ملجم مأمور قتل علي (ع) شد. با قتل علي (ع) دوران خلفاي پيغمبر (ص) که عصر طلايي اسلام بود به پايان رسيد. کسي که مأمور قتل عمروبن عاص شد در شب موعود در کمين او بود، ولي عمرو در آن شب به نماز نيامد و خارجةبن حذاقه قاضي مصر را براي امامت فرستاد. در اثناي نماز مأمور قتل عمرو ضربتي بزد و خارجه را بکشت و همين که دانست عمرو را نکشته و ديگري به جاي او کشته شده گفت: من قصد عمرو را داشتم اما خدا مي خواست خارجه کشته شود. و اين گفتار در عرب مثل شد. وقتي وي را به نزد عمرو بردند سخت بگريست. بدو گفتند با چنين کار خطرناک از مرگ بيم داري؟... گفت: به خدا از مرگ نمي هراسم. از اين جهت غمگينم که ياران من علي (ع) و معاويه را بکشند و من عمرو را نکشته باشم.