علي بن ابي طالب[1]
علي بن ابي طالب (ع)بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف از طايفه ي بني هاشم بود از قبيله ي قريش. مادرش فاطمه دختر اسدبن هاشم بن عبد مناف بود که در مکه اسلام آورد و با پيغمبر (ص) به مدينه هجرت کرد. فاطمه از جمله زناني بود که در اسلام پيشقدم شد. علي (ع) بيست و يک سال پيش از هجرت پيغمبر (ص) در مکه تولد يافت. ابوطالب پدر وي مردي عيالمند بود و ثروتي چندان نداشت. سالي در مکه قحط رخ داد و محمد (ص) به عباس عموي خود گفت: براي کمک با ابوطالب سرپرستي يکي از فرزندان وي را به عهده گيرد. پس از آن با عباس به نزد ابوطالب رفتند و مساعدت خود را به وي عرضه داشتند. ابوطالب تقاضايشان را پذيرفت. عباس سرپرستي جعفر را عهده کرد و محمد (ص) علي (ع) را به خانه ي خود برد. وقتي محمد (ص) به پيغمبري مبعوث شد علي (ع) پيش از ديگران بدو ايمان آورد. در شب هجرت که مخالفان در صدد قتل پيغمبر (ص) بودند علي (ع) در بستر او خوابيد و پس از وي در مکه ماند و امانتهايي را که مردم به پيغمبر (ص) سپرده بودند به صاحبانش پس داد. در سال دوم هجرت پيغمبر (ص) دختر خود فاطمه (س) را بدو داد و حسن و حسين- عليهما السلام- از او به وجود آمدند علي (ع) در همه ي جنگهاي پيغمبر (ص) حضور داشت، مگر در سفر تبوک که پيغمبر (ص) او را در مدينه وا گذاشت. [صفحه 2] وي از جمله نويسندگان پيغمبر (ص) بود.
.
صفحه 2.
علي در روزگار خلفا
بيعت با علي
معزول کردن عاملان عثمان
جنگ جمل
حرکت عايشه به سوي مصر
حرکت علي به سوي بصره
داوري
راي داوران
پيدايش خوارج
روز نهروان
قتل علي
صفات علي