پيشگويي وقايع آخرالزمان
علي (عليه السلام) فرمود: زماني بر مردم خواهد مد که چند گناه بزرگ و عمل زشت در بن آنها پديد مي آيد. 1- کارهاي زشت آشکار مي گردد و معمولي مي شود. 2- پرده هاي عفت و شرم پاره مي گردد. 3- زنا کاري و تجاوزهاي ناموسي علني مي شود 4- مالهاي يتيمان را حلال مي شمارند و مي خورند. 5- ربا خواري شيوع پيدا مي کند. 6- در کيلو و وزنها، کم و کاست مي کنند. 7- شراب را به اسم نبيد حلال شمرده و مي خورند. 8- رشوه را به عنوان هديه و شيريني مي گيرند. 9- به نام امانت داري خيانت مي نمايند. 10- مردها خود را به شکل زنان و زنان خويش را به صورت مردها در مي آورند. 11- به احکام و دستورات نماز بي اعتنائي مي کنند. 12- حج خانه خدا را براي غير خدا (براي ريا و يا تجارت) بجا مي آورند. سپس ادامه داد: کيفر اين زشتي ها اين است که خداوند آنها را از فيوضات خود محروم مي کند، تا جائي که ماه (شوال) براي آنها مخفي مي شود بطوري که گاهي دو شبه ديده مي شود (که معلوم مي شود روز عيد فطر را به عنوان ماه رمضان روزه گرفته اند با اينکه روزه آن حرام بوده است) و زماني شب اول رمضان مخفي مي شود، که دو روز آن [صفحه 714] را روزه نگرفته و به عنوان آخر ماه شعبان مي خورند و روز عيد فطر را به خيال آخر ماه رمضان روزه مي گيرند. در اين وقت بايد ترسيد از اينکه خداوند بطور ناگهاني آنها را کيفر کند (مانند زلزله و طوفان و سيل). چرا که به دنبال آن کارها، بلاها مردم را فرا مي گيرد، تا جائي که کساني صبح سالم هستند ولي شب در دل خاک و قبر آرميده اند و گاهي شب سالمند و بامدادان جزء مردگان هستند. وقتي چنين روزگاري پيش آمد، لازم است انسان هميشه وصيت کرده باشد که مبادا بلائي بر او فرود آمده و بدون وصيت بميرد و واجب است نماز را در اول وقت آن بخواند چون ممکن است تا آخر وقت زنده نباشد. هر يک از شما آن زمان را درک کرد بدون وضو نخوابد و اگر برايش امکان دارد هميشه با وضو باشد چه ترس آن است که مرگ ناگهاني برسد، لذا خوب است با وضو باشد که روح وي با طهارت خدا را ملاقات نمايد. من شما را ترساندم اگر بترسيد و آگاه نمودم، اگر آگاه گرديد و شما را پند دادم چنانچه پند گيريد پس در پنهاني و آشکار، از خدا بترسيد و نبايد کسي از شما بميرد، مگر اينکه مسلمان باشد، زيرا هر کس به جز اسلام آئيني داشته باشد از او پذيرفته نيست و در آخرت زيان کار است[1] . فارغ از هر دو جهانم به گل روي علي
حضرت علي (عليه السلام) در بعضي اوقات از مصائب و گرفتاريهاي آيندگان خبر مي داد و راه درمان ابتلائات آنها را گوشزد مي کرد.
از خم دوست جوانم به خم موي علي[2] .
صفحه 714.