اهل زمانه خود را بشناس...
يا بني انه لابد اللعاقل ان ينظر في شانه فليحفظ لسانه و ليعرف اهل زمانه يا بني ان من البلاء الفاقه... پسر عزيزم خرد در آدمي دوست و يار اوست، و حلم و بردباري همچون وزير و [صفحه 699] رفيق، و مدارا همانند پدر مهربان، و صبر و شکيبايي به منزله بهترين لشکر وي است. پسرم خردمند، بايد که در کار خويش به دقت بنگرد و زبان در اختيار خود دارد و در حق اهل زمان و مردم عصر خود عارف باشد. پسرم، تهي دستي خود بلايي است و از آن بدتر بيماري جسم آدمي و از آن بدتر بيماري دل او است. ثروت و مکنت خود نعمت است ليکن برتر از آن نعمت سلامت بدن انسان و بالاتر از آن نعمت تقواي قلب وي است. پسرم، اوقات مؤ من سه بخش است: قسمتي که در آن با خداي خويشتن راز و نياز کند و قسمت ديگر را صرف محاسبه نفس د و نظر در کار و رفتار خود کند و در بخش سوم از نعمتي که خداوند بر او حلال و سزاوار فرموده است بهره برد. نيز هر مؤ من مسلمان ناگزير است که به سه مورد توجه و عنايت کافي مبذول دارد ترميمي در وضع معيشت و زندگي و گامي براي روز واپسين و بهره اي از آنچه حلال و مباح گرديده است.[1] .
حضرت اميرالمؤ منين (عليه السلام) به فرزند خود امام حسن (عليه السلام) چنين نصيحت و سفارش فرمود:
صفحه 699.