مرد مردان عالم











مرد مردان عالم



رحمت و بخشش حضرت علي (عليه السلام) در زمان خود آن حضرت، زبان زد عام و خاص بوده است در يکي از کارزارها جنگجويي از مشرکين ملقب به قوچ لشکر با حضرت درگير شد و به جنگ امام آمد امام او را بزير انداخت و تيغ از نيام برکشيد تا سر او را از تن جدا کند اما آن مرد با التماس، عرض کرد: اي علي (عليه السلام) آيا آيا مرا، که کودکاني خردسال دارم مي کشي؟

[صفحه 683]

حضرت برخاست و فرمود: تو را به خاطر کودکانت بخشيدم، يا در پيکاري ديگر بر سوارکاري تيغ از نيام کشيد اما پيش از آنکه بر فرق او ضربه را وارد سازد حريف حضرت بانگ سرداد که اي علي (عليه السلام) شمشيرت را به من ببخش، امام شمشيرش را به وي داد و خود بدون سلاح در برابر دشمن ايستاد و چه بسيار است مانند اين داستان مثل ماجراي عمروبن عاص و بسربن ارطاة که براي حفظ جان خود پرده از عورت خود برکشيدند و مهلکه جنگ با آن حضرت گريختند.[1] .



صفحه 683.





  1. امامت علي در آينه عقل و قرآن.