حامي بي بديل دين
علي (عليه السلام) در جنگ احد شصت و يک زخم برداشت، پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم دستور داد تاام سلمه و ام عطيه به معالجه جراحات آن حضرت بپردازند. چيزي نگذشت که آنها با نگراني به خدمت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم رسيده و عرض کردند که وضع بدن علي (عليه السلام) طوري است که ما هر زخمي را مي بنديم ديگري باز مي شود و زخمهاي تن او آنچنان زياد و خطرناک است که ما از حيات او نگرانيم. پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم با جمعي از مسلمانان بعنوان عيادت به منزل علي (عليه السلام) وارد شدند در حالي که بدن او يک پارچه زخم و جراحت بود پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم با دست مبارک خود بدن او را مسح مي کرد و مي فرمود: کسي که در راه خدا اين چنين ببيند آخرين درجه مسئوليت خود را انجام داده است و زخمهايي که پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم دست روي آنها مي کشيد بزودي التيام يم يافت. علي (عليه السلام) در اين هنگام گفت: الحمدالله که با اين همه فرار نکردم و پشت به دشمن ننمودم.[1] .